نقش منگنز و علائم کمبود آن

نقش منگنز

منگنز در بعضی واکنش­های آنزیمی شرکت می­کند و موجب فعال شدن تعدادی از آنزیم­ها به­ویژه دکربوکسیلار و دهیدروژنارهای چرخه کربس می­شود. این عنصر نیز به صورت دو ظرفیتی قابل تبادل است ولی به شکل نامحلول در خاک وجود دارد. می­توان گفت مهمترین نقش منگنز در گیاه در مرحله فتوسنتز و تولید اکسیژن است که جلوی فعالیت رادیکال­های آزاد را گرفته و مانع از تخریب و انهدام اسیدهای چرب موجود در غشاء می­شود. منگنز همچنین در سنتز قندها موثر است. چوبی شدن ساقه گیاه بستگی به منگنز داشته و در صورتیکه میزان آن کافی باشد گیاه را در برابر کلیه امراض و قارچ ها و آفات مقاوم می­کند. کلروپلاست­ها در گیاهان، حساس­ترین بخش نسبت به کمبود منگنز هستند.

 

 

 

علائم کمبود منگنز

 

برگ­ها کلروز کوچک بین رگبرگی تحت شرایط محدودیت کاربرد منگنز از خود نشان می­دهند. مراحل اولیه کلروز که توسط کمبود منگنز ایجاد می­شود، تا حدی شبیه به کمبود آهن است. این علائم از یک کلروز خفیف در برگ­های جوان و مشبک شدن رگبرگ­ها در برگ­های بالغ، مخصوصاً هنگامی که زیر نور قرار دارند، شروع می­شود. همچنان­که تنش افزایش می­ابد، برگ­ها به رنگ فلز مانند خاکستری تابنده­ای در آمده و لکه­های تیره و مناطق نکروتیک در امتداد رگبرگ­ها پیدا می­شوند. همچنین یک درخشندگی (جلوه) مایل به ارغوانی ممکن است در سطح بالایی برگ­ها ظاهر شود.