عایق کاری سالن و نحوه تبدیل گلخانه به سالن کشت قارچ
در سالن پرورش قارچ، مهم‌ترین عامل، حفظ دمای ثابت است. لذا؛ عایق‌بندی دیوارها و سقف از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشند. بهتر است درجه مقاومت دیوارها را 11 یا 19 و سقف را 30 درنظر گرفت تا از هدررفتن انرژی جلوگیری کرده و مانع نفوذ رطوبت شود. در این میان می‌توان از ورقه‌های فایبرگلاس یا استیروفوم به ضخامت 2.5تا8 سانتی‌متر استفاده نمود و با توجه به رطوبت بالای اطاق پرورش و به منظور جلوگیری از تعریق بخار بر سطح این صفحات، از یک لایه پلاستیک به ضخامت 2تا4 میلی‌متر بین دیوار و لایه عایق مذکور استفاده کرد.
جدیدترین نوع ساختارهای پرورش قارچ یک نوع گلخانه پلاستیکی ایزوله است که در ساخت آنها، از لوله‌های فلزی گالوانیزه مخصوص استفاده می‌شود. نحوه ساخت این گلخانه‌ها به این ترتیب است؛ ابتدا بعد از انتخاب مکانی مناسب و هموار، لوله‌های گالوانیزه 4 تا 4.5 را به صورت نیم دایره خم داده و طرفین آن را مستقیماً داخل زمین یا درون دیواره‌های جانبی به ارتفاع یک متری از سطح زمین مهار می‌نمایند. سپس برای ایزوله کردن بیشتر دیواره‌های جانبی؛ صفحات استیروفوم (پلی‌استیرین) ضخیم به ضخامت 2.5تا8 سانتی‌متر را به طور عمودی و به عمق 30-60 سانتی متر داخل زمین (طرف خارج دیواره‌ها) کرده تا از سرد شدن کف سالن جلوگیری نماید. فاصله لوله‌ها از همدیگر حدوداً 2 متر بود. عرض دهانه 4تا8 متر، درب آن یک لنگه (1.5 متر) یا دو لنگه و یا کشوئی (2متر) می‌باشد. ارتفاع مناسب؛ 3 متر و طول آن بسته به عرض دهانه تا 100 متر نیز می‌رسد.
پوشش این گلخانه‌ها چند لایه است، به این ترتیب که ابتدا، اسکلت لوله‌ها را با سیم‌های مفتولی نازک به فاصله نیم متری از هم بافته، سپس روی آن پلاستیک ضخیم ( mm5-6) کشیده (پوشش داخلی)؛ سپس روی آن را با سیم مفتول 2.5، شبکه‌بندی کرده تا ضمن استحکام اسکلت؛ بتوان روی آن؛ یک لایه ایزوله فایبرگلاس (15-7.5 mm) یا چوب پنبه (10-5 mm) قرار دهیم. بالاخره روی لایه عایق را ابتدا یک سیم‌کشی سبک کرده تا مبادا بر اثر باد، این پوشش به هم خورد و در آخر روی آن را یک پلاستیک سیاه رنگ می‌کشیم که در صورت لزوم می‌توان روی پلاستیک را پوششی آلومینیومی نیز کشید تا درمقابل اشعه آفتاب مقاوم گردد.
